Αγαπώ Σάββατο!!!

Φθάνει αισίως το Σάββατο. Αναρωτιέσαι πως θα το περάσεις. Τι εποικοδομητικό θα ετοιμάσεις ώστε να κυλήσει όμορφα, να σε κάνει να το απολαύσεις και να το ευχαριστηθείς. Έξω έχει μια υπέροχη μέρα γεμάτη ήλιο και δεν πρέπει να την αφήσεις να πάει χαμένη. Δυστυχώς είμαστε ακόμα σε καραντίνα, που σημαίνει κοινώς ότι δεν μπορείς να ξεμυτήσεις. Τουλάχιστον από τον νομό σου. 

Αλλά η ψυχή σου δεν ακολουθεί το δρόμο της λογικής, και σε κλάσματα δευτερολέπτων το τιμόνι του αυτοκινήτου σου στρίβει περίεργα και αλλάζει κατεύθυνση και προορισμό. Το γνωρίζεις ότι δεν μπορείς να αντισταθείς, οπότε μείνε και απόλαυσέ το.

Οι σκέψεις που σε κατακλύζουν είναι ποικίλες και οφείλεις στον εαυτό σου να τις αφήσεις να εκφρασθούν.

Εκεί που σκόπευες λοιπόν να καταλήξεις σε super market και πολυκαταστήματα μιας και είναι ακόμα, τουλάχιστον στην περιφερειακή σου ενότητα, ανοιχτά, και βρίσκονται σχεδόν δίπλα σου, η διάθεσή σου τραβάει εξορμήσεις και εκδρομούλες.

Λένε πως η Χαλκιδική είναι τέλειος προορισμός για τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η θερμοκρασία βρίσκεται στο κόκκινο και η βουτιά στην θάλασσα είναι ιδανική. Και πως αν επιθυμείς να την επισκεφτείς τον χειμώνα, διάλεξε Χολομώντα, Ταξιάρχη και Αρναία.

Και όμως σήμερα που ο ήλιος λάμπει, νομίζεις πως η θάλασσα έχει και πάλι την τιμητική της.

Ξεκινάς λοιπόν από Θεσσαλονίκη και μέσα σε ελάχιστη ώρα (βλέπεις οι δρόμοι τώρα τον χειμώνα είναι άδειοι και γρήγορα βρίσκεσαι στον προορισμό σου, χωρίς ταλαιπωρία και μποτιλιάρισμα) μπορείς να βρίσκεσαι στα ωραιότερα σημεία και να αγναντεύεις την θάλασσα και να χαίρεσαι τον ήλιο.

Αφού περνάς όμορφες διαδρομές σταματάς για ένα καφέ που έχεις προμηθευθεί εκ των προτέρων, από ένα take away, στα Ψακούδια. Παραθαλάσσια τοποθεσία με όμορφα μαγαζιά μπροστά στο κύμα. Απολαμβάνεις το ρόφημά σου, και αφήνεις την θαλασσινή αύρα να σου χαϊδεύει το πρόσωπο και τα μαλλιά.

Μετά από το ολιγόωρο διάλειμμα συνεχίζεις χαζεύοντας τη θάλασσα στα δεξιά σου και φθάνεις στον Μαρμαρά με το γοητευτικό λιμάνι του και την πανοραμική θέα.

Ένα αναψυκτικό, μια μπύρα που βρίσκονται στο ψυγείο στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου βλέποντας πως κουνιούνται οι βάρκες και ξανά στο δρόμο για άλλες τοποθεσίες και νέες εμπειρίες.

Το μεσημέρι σε βρίσκει στο Πόρτο Κουφό.

Φανταστικό φυσικό λιμανάκι, με όμορφα ιστιοφόρα δεμένα στον κόλπο και παραδοσιακές ψαροταβέρνες με ποικιλία θαλασσινών και όχι μόνο, που όμως δεν λειτουργούν.

Ευτυχώς φρόντισες να έχεις προμήθειες μαζί σου και αφού ευχαριστήσεις τον ουρανίσκο σου με θεϊκές συνταγές και εδέσματα συνοδεία εκλεκτής ποικιλίας κρασιού και αφού αποθανατίσεις τις τέλειες στιγμές με φωτογραφίες και βίντεο παίρνεις τον δρόμο της επιστροφής.

Το ραδιόφωνο παίζει αθάνατες ελληνικές επιτυχίες και εσύ ευδιάθετος και χαλαρός αποχαιρετάς την χειμωνιάτικη Χαλκιδική και της υπόσχεσαι ότι δεν θα την εγκαταλείψεις  και δεν θα την ξεχάσεις αλλά σύντομα θα είσαι και πάλι κοντά της. Γιατί ανεξάρτητα από το ότι δεν είναι καλοκαίρι, για σένα που ζεις στη Θεσσαλονίκη, σαν την Χαλκιδική δεν έχει. Αρκεί βέβαια να έχεις την κατάλληλη παρέα.

 

Τίποτα από όλα όσα ήδη έχεις περιγράψει δεν ισχύει. Αν πήγαινες, και καλά θα περνούσες και δεν θα υπήρχε περίπτωση να μολύνεις ή να μολυνθείς. 

Αλλά βλέπεις εξακολουθείς να ανήκεις στον πληθυσμό που ακολουθεί ακόμα τις νόμιμες διαδικασίες. Όχι εκτός νομού. Ποτέ χωρίς την έγκριση της πολιτικής προστασίας.

Γιατί στα μαγαζιά με πολύ κόσμο δεν κολλάει. Στην Χαλκιδική μόνος σου κολλάει. Σωστό ή λάθος θα το κρίνει η ιστορία....