Ωραία ζωή και μετά την σύνταξη!

Έχουν συμβεί πολλά. Από τότε που βγήκες στη σύνταξη. Λίγο πριν το αποφασίσεις, όλοι σε ψιλοτρομάζανε. Είσαι  τόσο νέα ακόμα. Γιατί να βγεις με μειωμένη? Περίμενε να έρθει η ηλικία σου. Τι θα κάνεις μετά? Πως θα γεμίζεις τις τόσες άδειες ώρες! Θα πάθεις κατάθλιψη.

Και όμως εσύ δεν πτοήθηκες. Τους άκουσες βέβαια. Πάντα επιβάλλεται να συμβουλεύεσαι τους ανθρώπους.  Τα ζύγισες. Τα μέτρησες. Σκέφτηκες και τα υπέρ, έλεγξες και τα κατά. Και έκανες το μεγάλο βήμα. Κατέθεσες τα χαρτιά σου για συνταξιοδότηση. Ναι, είναι λιγότερα τα χρήματα. Ναι, θα είναι για πάντα. Αλλά τι σημασία έχουν λίγα ευρώ παραπάνω, μπροστά στην ελευθερία σου. 

Γιατί δυστυχώς, όταν δεν εργάζεσαι για hobby,

αλλά για βιοποριστικούς λόγους, όπως δυστυχώς συμβαίνει στους περισσότερους κοινούς θνητούς, δεν αισθάνεσαι και ιδιαίτερα ελεύθερος, όσο και αν σου αρέσει η δουλειά σου, όσο και αν πληρώνεσαι αδρά για αυτό που προσφέρεις.

Και εκεί λοιπόν που το μυαλό σου, το σώμα σου, η ψυχή σου είχαν συνηθίσει για τόσα… χρόνια να ξυπνούν νωρίς, να τρέχουν, να φεύγουν,  ήρθε η απόλυτη ηρεμία.  Δεν χτυπά πλέον το ξυπνητήρι.

Δεν τρέχεις σαν αλαφιασμένη να πιείς μια γουλιά καφέ προσπαθώντας συγχρόνως να βαφτείς, να ντυθείς, να φύγεις. Δεν καταλήγεις στο τέλος να τριγυρνάς με τον καφέ σου σε πλαστικό κυπελάκι, γιατί απλούστατα δεν πρόλαβες. 

Δεν πατάς σαν δαιμονισμένη την κόρνα του αυτοκινήτου σου, γιατί κάποιος σταμάτησε αναίτια μπροστά σου και θα αργήσεις.

Δεν μετράς τα δευτερόλεπτα, όταν βρίσκεσαι στο γραφείο σου, και όμως είναι ακόμα δέκα το πρωί. Δεν αισθάνεσαι την πείνα να σε κυριεύει αλλά έχεις ακόμα πολύ δουλειά να τελειώσεις και πρέπει αναγκαστικά να περιμένεις, τσιμπώντας ένα κριτσίνι.

Δεν είσαι υποχρεωμένη να χαμογελάς χωρίς να σε εκφράζει και χωρίς να το θέλεις, επειδή ο πελάτης, ή ο συνεργάτης, ή απλά ο εργοδότης σου έχει πάντα δίκαιο.

Και πως γεμίζεις τον χρόνο σου, τώρα που δεν εργάζεσαι? Πως σκοτώνεις τις άδειες ώρες?

Η αλήθεια είναι ότι η ζωή σου είναι γεμάτη. Μπορείς πλέον να ευχαριστηθείς τον πρωινό σου καφέ, αραχτή στην βεράντα σου, τρώγοντας χωρίς άγχος, χωρίς βιασύνη το πρωινό σου. Που θα περιλαμβάνει ότι λαχταράς και όχι ότι προλαβαίνεις να δαγκώσεις.

Η συνέχεια περιλαμβάνει κάποιες απαραίτητες εξωτερικές δουλειές. Απορείς πως τόσα χρόνια δεν είχες την πολυτέλεια να αγοράσεις φρέσκα φρούτα και λαχανικά από την λαϊκή, που έχει απίστευτα καλή ποιότητα και ποικιλία και πολύ πιο προσιτές τιμές. Και φρέσκο ψωμί! Μόνο στις διακοπές κατάφερνες να το φας, ζεστό, της ώρας.

Και ναι, τώρα μπορείς να πας και για πρωινό καφεδάκι με την παρέα σου

ή απλά να χαζέψεις τις βιτρίνες με τις νέες τάσεις της μόδας. Το ότι δεν εργάζεσαι δεν σημαίνει ότι σταμάτησες να φροντίζεις την εμφάνισή σου.  Ίσα ίσα που τώρα έχεις και περισσότερο χρόνο για περιποίηση και φροντίδα.

Εννοείται ότι η ώρα του φαγητού έχει μπει σε σωστή βάση και έχει γίνει ευχάριστη ρουτίνα. Τέλος τα κρύα σάντουιτς και τα κρουασάν σε άκυρη ώρα, για να καλμάρεις την πείνα σου. Όλη η οικογένεια μαζί. Στο τραπέζι. Με μαγειρεμένο φαγητό.

Με σαλάτα. Με φρούτο. Και μετά λίγη ξάπλα, λίγος ύπνος ή και λίγο διάβασμα.

Μέσα στο ημερήσιο πρόγραμμα χωράει και η ενασχόλησή σου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενημέρωσης. Για να μην σε πιάσουν και στον ύπνο.

Το απόγευμα χαλαρό καφέ, περπάτημα, κουτσομπολιό και τηλεόραση. Φυσικά και ενημερώνεσαι για τις νέες κινηματογραφικές ή θεατρικές παραστάσεις. Και ότι σου αρέσει, απλά το παρακολουθείς.

Και οι διακοπές έχουν πλέον άλλη γοητεία. Μπορείς να προγραμματίσεις για όπου επιθυμείς, όποτε θέλεις και για όσο χρόνο αντέχεις. Τα οικονομικά σου κυρίως, γιατί εσύ μάλλον αντέχεις για πάντα.

Βέβαια, αν στην παρέα υπάρχουν και μωρά (τα εγγόνια σου βέβαια), τότε ο χρόνος περιορίζεται κατά πολύ, αλλά σίγουρα γίνεται ακόμα πιο ευχάριστος.

Ναι. Η ζωή είναι όμορφη σε όποια ηλικία και αν βιώνεις. Ακόμα και μετά την συνταξιοδότηση.

Απλά χρειάζεσαι την κατάλληλη παρέα. Γιατί μόνη σου δεν θέλεις να βρίσκεσαι ούτε στον Παράδεισο.