Φτιάχνοντας μελομακάρονα!!!

Εμείς κρατάμε το έθιμο. Όταν τα κορίτσια ήταν ελεύθερα και μέναμε όλες κάτω από τη ίδια στέγη, μαζί τα ετοιμάζαμε όλα.

Από τότε όμως που η κάθε μία έχει πλέον χαράξει τον δικό της δρόμο και κατοικεί στο δικό της σπίτι, κάθε χρόνο, μέσα Δεκέμβρη, μαζευόμαστε στο σπίτι κάποιας από τις τρεις και φτιάχνουμε μελομακάρονα. 

Μας αρέσει η διαδικασία. Ήδη το σπίτι είναι στολισμένο με δέντρο, λαμπάκια, και χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά. 

Διώχνουμε τους άντρες και γυναικοπαρέα ξεκινάμε το έργο. Μουσική χριστουγεννιάτικη στον υπολογιστή, το τζάκι να καίει ανεξαρτήτως καιρού,

όλα τα λαμπάκια ανοιχτά να αναβοσβήνουν, αναμμένα κεριά σε κάθε γωνιά και εμείς με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι

να ζυμώνουμε, να πλάθουμε, να ψήνουμε και να μελώνουμε.

Λίγο ετοιμασία, πολύ κουτσομπολιό, περισσότερο καλαμπούρι και καλή διάθεση. Όταν το σπίτι μοσχομυρίζει από τα μελομακάρονα, φτιάχνουμε τρεις χωριστές πιατέλες, πασπαλίζουμε με μέλι και καρύδια και πλέον νιώθουμε έτοιμες να υποδεχθούμε την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου.

Αυτά γίνονταν τότε. Όταν είμασταν μόνο τρεις. Εδώ και κάποια χρόνια όμως βρίσκονται στην παρέα μας και τρία ανήλικα αγόρια. Πανέμορφα, αξιαγάπητα, λατρεμένα. 

Όχι, δεν δεχόμαστε να καταργήσουμε αυτή την πανέμορφη συνήθεια. Θα προσπαθήσουμε να προσαρμοσθούμε. Και αλήθεια έγινε το θαύμα και τα καταφέραμε. 

Προνοήσαμε βέβαια να ξεκινήσουμε από το… πρωί. Αντί για κρασί κρατάμε κούπα με καφέ.

Και κάνουμε πολλά.... διαλείμματα.

Άλλοτε για παιχνίδι αλλά τις περισσότερες φορές απλά για αγκαλιά, φιλάκια και χαδάκια. Και έχουμε και τους πρώτους πελάτες που δοκιμάζουν και επικροτούν το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας.

Και φέτος τα καταφέραμε. Και είμαστε περήφανες και απόλυτα ικανοποιημένες. Αλλά συγχρόνως αισθανόμαστε και ευτυχισμένες που έχουμε αυτή την υπέροχη παρέα.

Και του χρόνου με υγεία.