Κάνε τα χρόνια να μετρήσουν!!!

Φθάνεις σε μια ηλικία, που δεν χαίρεσαι και τόσο πολύ, που και πάλι, ήρθαν τα γενέθλιά σου. Μετράς, μετράς, μετράς, αλλά αισθάνεσαι ότι αυτό το άχαρο νούμερο που εμφανίζεται μπροστά σου και μαρτυρεί τα χρόνια που έζησες, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Αρνείσαι να το παραδεχθείς, και κατά συνέπεια δεν θέλεις ούτε καν να το σκέφτεσαι.

Οπότε απλά αποφασίζεις να μην γιορτάσεις φέτος. Να το κρύψεις. Να το θάψεις και να σφυρίζεις αδιάφορα. 

Αλλά κάτι σε τρώει, σε βασανίζει. Και περιμένεις. Να δεις πως θα περάσεις αυτή την αποφράδα ημέρα. Δεν κάνεις σχέδια. Δεν προγραμματίζεις. Αλλά πολλά περνούν από το μυαλό σου και κουράζουν και βασανίζουν το κεφαλάκι σου.

Και ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Με τρεμάμενη καρδιά πλησιάζεις την πόρτα, ανοίγεις και….

Ναι, το θαύμα έγινε. Τα παιδιά σου! Τα καμάρια σου! Τα πολυτιμότερα άτομα που θα μπορούσες να έχεις δίπλα σου. Φυσικά και σε θυμήθηκαν. Εννοείται ότι ήρθαν για να γιορτάσουν μαζί σου. Και έφεραν όλη την οικογένεια. Και τους συντρόφους τους. Και φυσικά τα παιδιά τους. Τα εγγόνια σου!!!

Και το πάρτι αρχίζει. Αγκαλιές, φιλιά, χαρούμενες φωνές που κατακλύζουν τον χώρο. Και τίποτα πλέον δεν σε αγγίζει. Ούτε καν ο χρόνος που τρέχει ασταμάτητα. 

Αισθάνεσαι όμορφα. Νιώθεις γεμάτη. Πλημμυρίζεις γλυκά συναισθήματα. Και αυτό σου δίνει φτερά.

Και έρχεται η ώρα της τούρτας. Την έφεραν για σένα. Ξετυλίγεις το χρυσό χαρτί, ανοίγεις και ναι!! Στην θέση των κεριών βρίσκεται τοποθετημένο με χάρη ένα, ένα, ένα μόνο ένα χαριτωμένο κερί και….

Ξαφνικά νιώθεις πιο ανάλαφρα, λιγότερο καταπιεστικά, πιο χαρούμενα θα μπορούσες να πεις. Σβήνεις το κερί και εύχεσαι. Να είστε πάντα γεροί, χαρούμενοι, ευτυχισμένοι. Και να χαίρεστε μαζί ενωμένοι και αγαπημένοι πολλές όμορφες στιγμές. Γιατί αυτές είναι που έχουν σημασία και ομορφαίνουν την ζωή.

Και όσο για την ηλικία? Απλά είσαι όσο φαίνεσαι. Και μεταξύ μας, μάλλον μικροδείχνεις!!!!