Στην θάλασσα με τον φόβο του covid19!!!

Καλοκαίριασε για τα καλά. Η ζέστη άρχισε να γίνεται αφόρητη και το μόνο που ονειρεύεσαι και επιθυμείς είναι να βουτήξεις στην γαλάζια θάλασσα και να δροσιστείς.

Αλλά…. Μετά την καραντίνα, παρέα ακόμα με τον covid19, πιστεύεις ότι τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Οπλίζεσαι με καλή διάθεση, φοράς το γελαστό σου πρόσωπο και ξεκινάς να ανακαλύψεις τα ωραία.

Εννοείται ότι έχεις εφοδιαστεί με αντιηλιακά, καπέλα, πετσέτες. Επιπλέον για φέτος έχεις γεμίσει ένα ψυγειάκι με παγοκύστες, παγωμένες μπύρες και νερά. Στο πορτ μπαγκάζ έχεις ρίξει και ψάθες με μία μεγάλη ομπρέλα παραλίας. Για ώρα ανάγκης. Αχρείαστα ας είναι.

Ανεβαίνεις στο αυτοκίνητο, πάντα με παρέα. Μόνος ούτε στον παράδεισο. Βάζεις μουσική στο ραδιόφωνο, στο φουλ το κλιματιστικό και φύγατε…

Η διαδρομή όμορφη, ανάμεσα σε μεγάλα καταπράσινα δέντρα σε συναρπάζει και σε γεμίζει χαρούμενα συναισθήματα.

Μετά από κάποιο εύλογο διάστημα φθάνεις στην αγαπημένη σου παραλία. Πάντα βέβαια είχε πάρα πολύ κόσμο αλλά επειδή η θάλασσα είναι πραγματικά υπέροχη, λατρεύεις να κολυμπάς εκεί.

Βρίσκεις μία καταπληκτική σκιά και αφήνεις το αυτοκίνητο. Πρωτοφανές. Πάντα το άφηνες μέσα στην κάψα και έβαζες αντιηλιακό σκέπασμα για να το προστατεύεις από την αφόρητη ζέστη.

Κατεβαίνεις και παρατηρείς τον χώρο. Φέτος δεν έχει ομπρέλες και ξαπλώστρες τοποθετημένες σε όλη σχεδόν την αμμουδιά. Δεν λειτουργεί το beach bar.

Χαίρεσαι που προνόησες και εφοδιάστηκες με τα απαραίτητα αξεσουάρ. Στήνεις την ομπρέλα στην άμμο, στρώνεις ψάθες και πετσέτες και ορμάς να απολαύσεις τα πεντακάθαρα νερά.

Η διπλανή παρέα βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων. Αυτό, εσένα προσωπικά, σε χαροποιεί. Ποτέ δεν σου άρεσε να είσαι ξαπλωμένη και ο διπλανός να τινάζει τα νερά πάνω σου μέχρι να βρει την πετσέτα σου.

Ούτε τα παιδάκια, που ok και τα αγαπάς και σου αρέσουν, αλλά όταν σου πετούσαν την άμμο από τα κουβαδάκια τους πάνω σου δεν αισθανόσουν και τόσο χαρούμενη.

Μακριά και αγαπημένοι λοιπόν. Με μία απόσταση ασφαλείας, όχι μόνο για τον ιό, αλλά και για την ησυχία και ηρεμία σου.

Η θάλασσα υπέροχη. Ο ήλιος ζεστός. Αλλά κάτω από την σκιά της ομπρέλας παρέα με την παγωμένη μπύρα, απλά χαίρεσαι και απολαμβάνεις την ζωή!

Μετά από αρκετή ώρα και αφού μπήκες και βγήκες πολλές φορές στην αγαπημένη σου θάλασσα, ήρθε η ώρα της αναχώρησης, Όχι όμως και της επιστροφής. Έφθασε η στιγμή να επισκεφθείς το κοντινό ταβερνάκι για να καλμάρεις την πείνα σου και να ευχαριστήσεις τον ουρανίσκο σου.

Άλλη μία ευχάριστη έκπληξη σε περίμενε. Τα τραπέζια είχαν αποστάσεις μεταξύ τους. Φοβερό? Θα τραβάς λίγο την καρέκλα σου πιο πίσω και δεν θα χτυπάς την πλάτη των πελατών του διπλανού τραπεζιού. Άπλα!!! Πω, πω μεγαλεία!!!

Οι σερβιτόροι ευγενέστατοι (φορούσαν όλοι μάσκες βέβαια). Το φαγητό νοστιμότατο. Το κρασί κρύο.

Ένα αεράκι δροσερό έκανε την διαμονή σου ακόμα πιο ευχάριστη. Υπέροχες οι εντυπώσεις από την πρώτη εξόρμηση στην θάλασσα μετά την καραντίνα. Κρίμα που έπρεπε να έχουμε το πρόβλημα για να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες και στις παραλίες αλλά και στα μαγαζιά.