Τι να προγραμματίσω για το καλοκαίρι? - O p t i m i s m

Τι να προγραμματίσω για το καλοκαίρι?

Τετάρτη, Ιουνίου 10, 2020

Τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη του 2020. Θεωρείται καλοκαιρινός μήνας. Ακόμα όμως ο καιρός μας κάνει διάφορα χαριτωμένα, με βροχές, καταιγίδες, χαλάζι, αλλά δεν μας πτοεί. Σε διάστημα πέντε μόλις μηνών περάσαμε τόσα και τόσα, σε έναν άστατο καιρό θα κολλήσουμε.



Ζήσαμε τον covid-19. Με τις απαγορεύσεις στις μετακινήσεις, με τις άδειες (σαν να είμασταν στον στρατό) για εξόδους, με μάσκες που έκρυβαν το πανέμορφο πρόσωπό μας, με γάντια (λες και είμασταν κακοποιοί), με αντισηπτικά σε συνεχόμενη χρήση. Ξεχάσαμε καρναβάλια, Πάσχα, Πρωτομαγιά. Μπερδεύαμε τις καθημερινές με τις αργίες. Είδαμε όλες τις ταινίες και τις σειρές που δεν είχαμε δει λόγω έλλειψης χρόνου και υποχρεώσεων.



Και αντέξαμε. Τα καταφέραμε και δεν σαλτάραμε. Τουλάχιστον ανήκουμε στους τυχερούς. Όσοι μπήκαμε σε καραντίνα, τόσοι βγήκαμε, χωρίς απώλειες.
Ήρωες (κανείς βέβαια δεν μας χειροκρότησε) ή μ@λ@κ@ς? (Πιστέψαμε ότι μας σέρβιραν και το κατεβάσαμε αμάσητο).



Αδιαφορούμε λοιπόν για τα καιρικά σκαμπανεβάσματα και συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Λέμε τώρα. Γιατί έναν δισταγμό, μία δεύτερη σκέψη, ένα πισωγύρισμα όλο και αναστατώνει την κατά τα άλλα αισιόδοξη πλευρά μας.
Σκεφτόμαστε. Συλλογιζόμαστε. Προβληματιζόμαστε. Πως θα περάσουμε το καλοκαίρι μας φέτος? Τι είναι καλύτερο για μας και την οικογένειά μας, και τους φίλους μας και τους δικούς μας ανθρώπους τέλος πάντων?



Πέρυσι τέτοια ημερομηνία είχαμε κατασταλάξει. Είχαμε διαλέξει. Είχαμε αποφασίσει. Μπορεί και να είχαμε κλείσει. Εισιτήρια ακτοπλοϊκά, αεροπορικά, οδικά.


Ξενοδοχείο με όλες τις ανέσεις ή και ένα απλό λιτό δωμάτιο δίπλα στο κύμα. Να σκάει η θάλασσα και να μας βρέχει τα πόδια.


Κάναμε λίστες με τα πράγματα που θα χρειασθούμε. Τρέχαμε στα εμπορικά κέντρα για ψώνια. Από μαγιό και γυαλιά, μέχρι βατραχοπέδιλα και μάσκες. Είχε μία γλυκιά προσμονή όλη αυτή η ετοιμασία. Είχαμε κάτι να περιμένουμε, να ελπίζουμε, να προσδοκούμε…



Τώρα περιμένουμε τους τουρίστες. Που κανείς δεν θα τους κάνει έλεγχο και εμείς απλά θα παρακαλούμε και θα ελπίζουμε να μην έχουν τον ιό. Και τον μεταδώσουν και σε άλλους, και σε άλλους, και σε άλλους….



Περίεργα συναισθήματα. Μπερδεμένα. Αισθανόμαστε σαν να χάσαμε μία χρονιά από την ζωή μας, από τις εκδρομές μας, από τα ταξίδια μας, από τα μπάνια μας στην καταγάλανη θάλασσα, από τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Αλλά και πάλι εμείς ελπίζουμε και περιμένουμε τα καλύτερα που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε. 












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.