Στην μικρή μου κόρη που γιορτάζει!

  

Όταν γεννήθηκες ήταν μία όμορφη και γλυκιά χειμωνιάτικη μέρα. Δεν είχα καμία ένδειξη ότι κόντευε η μεγάλη στιγμή. Σύμφωνα με τον γιατρό σε περιμέναμε την επόμενη εβδομάδα.

Θυμάμαι ότι είχα πάει για ψώνια στην αγορά. Για κάτι τελευταία κομμάτια για την γκαρνταρόμπα σου. Τριγύριζα με την κοιλιά στο στόμα ανάμεσα σε πολύ κόσμο και ψώνιζα φορμάκια σε ουδέτερα χρώματα. Βλέπεις δεν γνωρίζαμε απόλυτα το φύλο σου. Κάτι είχε δει ο γιατρός στον υπέρηχο αλλά....

Είχα φυσικά παρέα την μεγάλη σου την αδελφή που περίμενε με ανυπομονησία τον ερχομό σου. Ο πατέρας σου δούλευε ακόμα. Είχε κανονίσει να πάρει άδεια από την δουλειά του την επόμενη εβδομάδα για να μην χάσει την πολύτιμη στιγμή της έλευσής σου στον κόσμο μας.

Οι υπόλοιπες ώρες κύλησαν μάλλον ήσυχα. Μία διάθεση να τακτοποιώ τα πάντα και ενδιάμεσα παύσεις και ανάπαυση στον μεγάλο καναπέ.

Το απόγευμα κύλησε ήρεμα με παιχνίδι με την αδελφή σου και σκέψεις, πολλές σκέψεις για την ώρα που θα συνέβαινε το γεγονός, αγωνία για το αν θα ήμουν μόνη, αν θα προλάμβανα να ειδοποιήσω και χίλιες άλλες ανησυχίες που αισθάνονται όλες οι εγκυμονούσες. 

Κατά τις 11 το βράδυ σε ανύποπτο χρόνο εντελώς ξαφνικά έσπασαν τα νερά. Η τσάντα για το μαιευτήριο ήταν έτοιμη. Το ίδιο και η τσάντα της μεγάλης σου αδελφής που στείλαμε στα γρήγορα στην γιαγιά που ευτυχώς έμενε σχετικά κοντά. Τηλέφωνο στον γιατρό και με όλα τα απαραίτητα στο αυτοκίνητο  και με οδηγό τον σύζυγο ξεκινήσαμε για την κλινική.

Βράδυ Πέμπτης. Με αρκετό άγχος και κορναρίσματα (είχε αρκετή κίνηση), καταφέραμε και φθάσαμε εγκαίρως στον προορισμό μας. Ο γιατρός ειδοποιήθηκε άμεσα, οι διαδικασίες επιταχύνθηκαν και Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου στις 02.45 άκουσα το πρώτο σου κλάμα.

Πιστεύω ότι ήταν μία μαγική στιγμή. Τόσους μήνες που σε κουβαλούσα πάντα μαζί μου, προσπαθούσα να φαντασθώ πως θα ήσουν. Αγόρι ή κορίτσι κατ’ αρχάς, αλλά κυρίως πως θα ήταν το πρόσωπό σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, τα χαρακτηριστικά σου. Αν θα έμοιαζες σε κάποιον από τους δυο μας ή με την αδελφούλα  ή αν θα είχες μία τελείως διαφορετική εμφάνιση, μιας και όπως φανταζόμουν ήδη, θα ήσουν πολύ ανεξάρτητος χαρακτήρας.

Ως δια μαγείας οι πόνοι, η ταλαιπωρία εξαφανίστηκαν και η ευτυχία στην εικόνα της μορφής σου κατέκλυσε όλες τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Ήσουν πολύ, πολύ…. καλύτερη από ότι φανταζόμουν. Το δεύτερο πιο ωραιότερο μωρό του κόσμου. Το δικό μου μωρό.

Ύστερα όλα όσα ακολούθησαν απλά μεγάλωναν την λατρεία και την αγάπη που σου είχα. Η σχέση μας δυνάμωνε μέρα με την μέρα και εμένα προσωπικά μου πρόσφερε αμέτρητες στιγμές ευτυχίας.

Αλλά και εσύ από την πλευρά σου ήσουν δοτική και γεμάτη χαρά. Περνούσες καλά μαζί μου και μου το έδειχνες με κάθε τρόπο.

Σε ευχαριστώ που υπάρχεις στην ζωή μου και σου εύχομαι να είσαι πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη πλάι στον άντρα σου που αγαπάς και στα δύο σου αγόρια που λατρεύεις.

Χρόνια σου Πολλά 

μικρή μου πεταλουδίτσα!!!