Στα λουτρά Πόζαρ τότε...

Πάλι το μυαλό μας πετάει σε εκδρομές και εξορμήσεις. Κάτι μας πιάνει κάθε φορά που ο καιρός είναι σχετικά καλός. Όταν λέμε καλός, εννοούμε πάντα, να μην ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Είναι το μόνο αποτρεπτικό για να μην πάρουμε τρέχοντας τα όρη και τα βουνά.

Ok. Ας ξεκινήσουμε και όπου μας πάει. Χρειάζεται όμως να προετοιμασθούμε πρώτα. Το οποίο σημαίνει απαραίτητα ζεστό καφέ σε θερμός για το δρόμο και ζεστά τυροπιτάκια από τον φούρνο της γειτονιάς.

Μουσική στο τέρμα και φύγαμε. Για πού? Δεν έχουμε αποφασίσει. Ας πάρουμε το δρόμο και βλέπουμε. Ταμπέλες παντού μας προτρέπουν για διάφορα μέρη και τοποθεσίες. Αν πάρουμε το δρόμο της Έδεσσας, τι επιλογές θα συναντήσουμε άραγε? Όχι ότι δεν τις γνωρίζουμε. Αλλά πάντα αισθανόμαστε σαν να είναι η πρώτη φορά.

Γιατί, αν κάπου αλλού στρίψουμε, θα συναντήσουμε και καινούργια πράγματα. Και αυτό είναι το όμορφο της ιστορίας. Το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Και η απόφαση επάρθη. Ακολουθούμε τη πινακίδα για Αριδαία. Και τελικός προορισμός τα Λουτρά Πόζαρ. Δεν είναι και τόσο μακριά. Φθάνουμε από Θεσσαλονίκη περίπου σε δύο ώρες. Δεν τρέχουμε για να απολαύσουμε την διαδρομή. Και μπροστά μας εμφανίζεται το Λουτράκι της Αλμωπίας.
Έχει μια μεγάλη ποικιλία από ξενοδοχεία για όλα τα βαλάντια και όλος ο δρόμος είναι γεμάτος με ταβέρνες που ήδη ετοιμάζουν τις σούβλες με τα αρνάκια και τα κοκορέτσια. Είναι σχετικά νωρίς ακόμα αλλά μάλλον στην επιστροφή θα τα τιμήσουμε δεόντως.

Συνεχίζοντας προς τα Λουτρά συναντάμε πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε διάφορα σημεία. Εδώ λοιπόν είναι το καλό το μέρος. Μόλις βρούμε κάπου να σταματήσουμε αρχίζουμε τη βόλτα μας.

Η τοποθεσία πανέμορφη. Νερά που αναβλύζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια από τα βουνά,(στους πρόποδες του όρους Καϊμακτσαλάν, λίγα χλμ. από τα σύνορα) δημιουργούν ένα εντυπωσιακό τοπίο βουνού και δάσους με γέφυρες και φυσικές πισίνες με νερά, που έχουν σταθερή θερμοκρασία 37o Κελσίου.

Επιπλέον έχει διαμορφωθεί και μία υπέροχη τεχνητή πισίνα με ζεστό ιαματικό νερό για μεγαλύτερη άνεση και περισσότερο χώρο για τους λουόμενους.

Εννοείται ότι υπάρχουν και οι εσωτερικές πισίνες και χαμάμ για παρέες αλλά και ατομικές. Απλώς πρέπει να φροντίσουμε για κράτηση ώστε να απολαύσουμε τα ιαματικά λουτρά και σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι ιαματικές πηγές Λουτρών Λουτρακίου ή Λουτρών Πόζαρ, αναβλύζουν σε υψόμετρο 360-390μ. Δημιουργούνται από το νερό της βροχής που εισχωρεί στο έδαφος και φτάνει σε μεγάλο βάθος, όπου θερμαίνεται, ανεβαίνει ψηλότερα και στην πορεία του εμπλουτίζεται με μέταλλα και άλλα συστατικά.

Ήδη πολλοί φορώντας τα μαγιό τους, αν και είναι Γενάρης μήνας, απολαμβάνουν τα θερμά νερά που λένε πως έχουν και ιαματικές και θεραπευτικές αλλά και χαλαρωτικές ιδιότητες.

Για τους λάτρεις της πεζοπορίας ας αναφέρουμε ότι υπάρχει το φαράγγι με πλούσια άγρια και παρθένα βλάστηση και καταρράκτες.

Πλακόστρωτα μονοπάτια, πεζούλια αλλά και δρομάκια, εκτείνονται παράλληλα με τον θερμοπόταμο αλλά και με το ποτάμι με το παγωμένο, γάργαρο νερό. Ειδικά διαμορφωμένες ξύλινες γέφυρες βοηθούν τον επισκέπτη να ακολουθήσει τα ορειβατικά μονοπάτια αλλά και να φτάσει στα σπήλαια.

Στην είσοδο της περιοχής υπάρχουν μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα και είδη λαϊκής τέχνης για να εφοδιασθούμε φεύγοντας και με ενθύμια από την περιοχή.

Εννοείται ότι στον γυρισμό σταματάμε στο Λουτράκι για κρασάκι και νόστιμα εδέσματα ώστε να ικανοποιήσουμε και τον ουρανίσκο μας πέρα από την ψυχή μας και τα μάτια μας.

Νομίζω πως άξιζε τον κόπο αυτή η υπέροχη εκδρομούλα μας. Υποσχόμαστε την άλλη φορά να πάμε πιο οργανωμένα για να απολαύσουμε και εμείς τις ευεργετικές ιδιότητες της περιοχής. 

Βέβαια ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα υπήρχε εποχή που όλα θα απαγορεύονταν και θα μέναμε με τις αναμνήσεις και την ελπίδα κάποτε να είμαστε ξανά ελεύθεροι!!!