"Κοιμάται σαν μωρό"

Πριν λίγη ώρα έπαιζε, φώναζε, τραβούσε ότι έβρισκε στο πέρασμά του, παρατηρούσε.

Χορτάτο, μόλις πριν λίγη ώρα τέλειωσε το φρουτάκι. Μπανάνα, αχλάδι και μήλο περιελάμβανε σήμερα το menu,  φυσικά αλεσμένα. Δεν έχει και πολλά δοντάκια ακόμα. 

Ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς κανένα σημάδι, έτριψε τα ματάκια του και έγειρε πίσω το κεφαλάκι. Σχεδόν ξάπλωσε στην αγκαλιά σου και παραδόθηκε στα χέρια του Μορφέα. Σηκώθηκες απαλά, το ακούμπησες στο κρεβάτι και το σκέπασες με την κουβέρτα του.

Τώρα το βλέπεις να κοιμάται. Ήσυχο, χαλαρό έχοντας ακόμα τη πιπίλα στο στόμα. Χέρια απλωμένα και ύφος ήρεμο. Σου έρχεται στο μυαλό η σκέψη «κοιμάται σαν μωρό» και αμέσως αυτή η χιλιοειπωμένη έκφραση παίρνει άλλη διάσταση στα μάτια σου. 

Στέκεσαι και το χαζεύεις. Δεν χορταίνεις να το βλέπεις, να το παρακολουθείς, να ακούς την ανάσα του. Χαμογελάει στον ύπνο του. Σίγουρα βλέπει κάποιο όμορφο όνειρο.

Χαίρεσαι που νιώθεις ότι είναι ευτυχισμένο. Αναζητάς και εσύ ένα μικρό μερίδιο στο γλυκό του χαμόγελο γιατί πιστεύεις ότι και εσύ συνετέλεσες έστω λίγο, ελάχιστα για να αισθάνεται προστατευμένο και χαλαρό. Με την αγάπη σου, με τα χάδια σου, με τα τραγούδια σου.

Δεν θα κοιμάται για πολύ. Μάλλον δεν θέλει να χάνει χρόνο από τα παιχνίδια του και από τις νέες εξερευνήσεις που τον περιμένουν. Υπολογίζεις βαριά βαριά ένα μισάωρο, άντε σαράντα πέντε λεπτά στην καλύτερη των περιπτώσεων. Πρέπει να είσαι δίπλα του την ώρα που θα ανοίξει τα ματάκια του, για να προλάβεις να απολαύσεις το χαμόγελό του, που θα απευθύνεται μόνο σε σένα. Να αποθανατίσεις την στιγμή στη ψυχή σου. Και μετά ξανά μαζί, στο παιχνίδι, στα χάδια, στις αγκαλιές.

Γιατί σήμερα η μέρα είναι δική σας. Για να τον χαρείς και να τον χορτάσεις. Αν και αυτό ποτέ δεν συμβαίνει. Πάντα αισθάνεσαι στην έλλειψή του και λαχταράς να τον συναντήσεις.

Απλούστατα είναι ο εγγονός σου. Και αυτό που λέγανε οι παλιοί: «Του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου», τώρα παίρνει σάρκα και οστά στο μυαλό και στην καρδιά σου.