Ο παππούς!!!

Μιλάμε, γράφουμε, υμνούμε, τον ρόλο της γιαγιάς. Πόσο αγαπάει τα εγγόνια, πόσο τα φροντίζει, πόσο λαχταράει για εκείνα. Και όλοι συμφωνούμε και όλοι επικροτούμε.

Που βρίσκεται όμως ο παππούς? Γιατί δεν κάνουμε αρκετές αναφορές στο πρόσωπό του? Ίσως γιατί σαν άνδρας δεν εκδηλώνεται αρκετά και δεν πολυφαίνεται. Και όμως ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός και απαραίτητος.

Σκεφτείτε την χαρά του όταν απλά μαθαίνει ότι έρχεται το εγγόνι του. Πόσο υγιεινές τροφές και φρούτα και λαχανικά φέρνει στην έγκυο είτε είναι η κόρη του ή και η νύφη του, (δεν  κάνει εξαιρέσεις), για να γεννηθεί ένα γερό μωρό. Δεν νοιάζεται ιδιαίτερα αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Απλά να είναι γερό. Πάντα ρωτάει και ενημερώνεται για την καλή έκβαση των εξετάσεων και ανυπομονεί να δει τον υπέρηχο και συγκινείται όταν μαθαίνει το φύλο του μωρού. Γιατί είναι μια νέα ζωή και αυτό είναι το ωραιότερο γεγονός που συμβαίνει. Και όταν έρχεται η ώρα του τοκετού, παίρνει θέση στην αίθουσα αναμονής και περιμένει καρτερικά να ακούσει το χαρμόσυνο νέο.

Και μετά ανυπομονεί να δει το μωρουδάκι, να το θαυμάσει. Να αγκαλιάσει τα παιδιά του και να τους πει ότι έχουν το ομορφότερο μωρό που έχει δει στη ζωή του, και σίγουρα έχει δει πολλά. Και εσείς χαίρεστε που τον βλέπετε έτσι και καμαρώνετε που είναι ο δικός σας πατέρας και είναι και τώρα, όπως πάντα βέβαια, δίπλα σας.

Και βρίσκεται κοντά σας σε όλη τη διαδικασία του μεγαλώματος του μωρού. Δεν επιδιώκει, όταν είναι τόσο μικρό, να το ακουμπήσει, να το πάρει αγκαλιά, να το ταΐσει ή και να το αλλάξει, γιατί γνωρίζει τους κανόνες δεοντολογίας που διέπουν τον ερχομό ενός μωρού, αλλά βοηθάει στα πάντα όταν το φροντίζει η γιαγιά. Και σίγουρα δεν είναι λίγα. 

Και του μιλάει. Και του χαμογελάει. Και περιμένει. Λίγο να ξεπεταχτεί. Λίγο να μεγαλώσει. Και τότε.

Τότε θα μπορεί να του δείξει την αγάπη του. Θα μπορεί να το πάρει αγκαλιά. Να το παίξει. Και εκείνο να γελάει. Να χαίρεται, να απολαμβάνει την αγάπη του παππού, και ο παππούς απλά να λιώνει.

Και ελπίζει να έρθει ο καιρός που θα το πηγαίνει βόλτα στο πάρκο να παίξει στις κούνιες, να κυλιστεί στο χώμα, να ιδρώσει τρέχοντας με μια μπάλα. 

Θα το κρατά για να μάθει ποδήλατο. Θα του λέει παραμύθια για γίγαντες και πειρατές. Και θα είναι δίπλα του να το καθησυχάζει και να το ηρεμεί κάθε φορά που θα βλέπει κακό όνειρο. Θα του μάθει να ψαρεύει. 

Θα το πηγαίνει στο εργαστήριο του και θα το ξεναγεί στα εργαλεία του και στις κατασκευές του.

Θα του διηγείται ιστορίες και θα του μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του. 

Γενικά γνωρίζει ότι θα είναι δίπλα του, στο εγγόνι του, και φυσικά δίπλα σας κάθε φορά που θα τον χρειάζεστε και θα τον έχετε ανάγκη. Εσείς από την πλευρά σας απλώς μπορείτε να του το ζητάτε, γιατί δεν επιθυμεί για τίποτα στον κόσμο να μπερδευτεί στη ζωή σας και να σας την αναστατώσει. 

Είναι αρκετά διακριτικός για να κρατάει απόσταση ασφαλείας, ώστε να νιώθετε άνετα και να τον χρησιμοποιείτε μόνο όταν τον χρειάζεστε. Μέχρι τότε απλά θα απολαμβάνει το μωρό σας όσο εσείς του το επιτρέπετε.

Γιατί σας αγαπάει περισσότερο από την ζωή του. Και αυτό δεν αλλάζει ποτέ και για κανένα λόγο.