Μία ώρα αποκλειστικά δική σου!

Είναι μία ώρα περισυλλογής. Επιτέλους όλοι κοιμούνται. Οι μικροί γιατί απόκαμαν από το παιχνίδι.

Και οι μεγαλύτεροι γιατί το ούζο, κακά τα ψέματα, βαράει λίγο.

Και απέμεινες μόνη. Στην ησυχία του μεγάλου σαλονιού. Το κλιματιστικό καίει στο φουλ και η δροσιά που νιώθεις είναι καταπραϋντική.

Δεν αισθάνεσαι υποχρεώσεις να σε πνίγουν. Ούτε καν να σε κυνηγούν. Απλά χαλαρώνεις.

Καθισμένη στην τεράστια πολυθρόνα, ακουμπάς τα πόδια σου στο ταμπουρέ και πραγματικά αισθάνεσαι υπέροχα.

Δεν χρησιμοποιείς τη λέξη πριγκίπισσα, βασίλισσα κλπ. τέτοια, γιατί είσαι κατά της βασιλείας, αλλά πιστεύεις ότι τα συναισθήματά σας θα ήταν κοινά.

Ανοίγεις το βιβλίο σου στην σελίδα που επιθυμείς, χρησιμοποιώντας τον όμορφο σελιδοδείκτη που σου έκαναν δώρο κάποιες γιορτές και αρχίζεις να χώνεσαι βαθιά στην υπόθεση του τελευταίου βιβλίου που διαβάζεις.

Αλήθεια τι χρειάζεται ένας άνθρωπος για να νιώσει ευτυχισμένος? Να είναι καλά στην υγεία του, και να περιτριγυρίζεται από ανθρώπους που τους αγαπά και τον αγαπούν.

Όλα τα υπόλοιπα απλά έπονται…..