Στην αγορά για ψώνια με τα κορίτσια μου!!!

Είναι πια μεγάλες. Είναι όμορφες. Είναι γυναίκες. Χαίρομαι να περπατάω δίπλα τους. Τις καμαρώνω. Τις θαυμάζω. Τις αγαπάω.

Για μία ακόμα φορά αποφασίζουμε να πάμε μαζί για ψώνια. Συναντιόμαστε κάπου στο κέντρο της πόλης μας και αρχίζουμε να σουλατσάρουμε κοιτώντας τις υπέροχες βιτρίνες.

Μπαινοβγαίνουμε στα μαγαζιά, δοκιμάζοντας, γελώντας και αγοράζοντας διάφορα είδη από ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ μέχρι σκεύη νοικοκυριού και λευκά είδη.

Περίεργη αίσθηση. Μέχρι πριν λίγα χρόνια τις κρατούσα από το χέρι. Έτρεμα μήπως τις χάσω ανάμεσα στα ράφια και τους διαδρόμους των καταστημάτων. Τις αγόραζα πράγματα με το δικό μου γούστο. Τις φρόντιζα.

Τώρα διαλέγουν μόνες τους, αποφασίζουν για τις αγορές αλλά και για την ζωή τους. Έχουν το δικό τους σπίτι, την δική τους οικογένεια, τον δικό τους κόσμο.

Για μένα όμως πάντα είναι τα μικρά μου κοριτσάκια. Αρνούνται να το πιστέψουν. Τους το λέω και γελάνε. Και το γέλιο τους είναι βάλσαμο για την ψυχή μου. Λατρεύω να τις βλέπω χαρούμενες, να τις νοιώθω ευτυχισμένες.

Κάποτε τους έλεγα την γνώμη μου για αυτά που ήθελαν να αγοράσουν, τώρα εγώ ζητάω την δική τους. Μου προσφέρει μία αίσθηση ανανέωσης η παρέα μαζί τους. Πολλές φορές αγοράζουμε τα ίδια ρούχα, τα ίδια κοσμήματα, τις ίδιες τσάντες και παπούτσια και νοιώθω ότι τους κλέβω κάτι από την νιότη τους.  

Κάνουμε διάλειμμα από τα ψώνια και καθόμαστε για καφεδάκι.

Κουτσομπολεύουμε τους άντρες μας, την προσπάθειά τους να κάνουν πράγματα για να συμμετέχουν στις υποχρεώσεις του σπιτιού και αναλύουμε κάθε θέμα που μας έρχεται στο μυαλό. Αισθάνομαι ότι περνάμε τέλεια. Τρώμε και το γλυκάκι μας (συνήθως κρουασάν με σοκολάτα) και ξεκούραστες ξεκινάμε δεύτερο γύρο ανακάλυψης καινούργιων ευκαιριών και αγορών.

Ξανά σε άλλα μαγαζιά, σε άλλα είδη, σε άλλες ιδέες. Περπατάμε, περπατάμε, περπατάμε και δεν αφήνουμε μαγαζί που να μην μπούμε να χαζέψουμε, να διαλέξουμε.

Όταν πια νοιώθουμε ότι δεν μας κρατάνε τα πόδια μας, καταλήγουμε σε κάποιο ταβερνάκι για να καλμάρουμε την πείνα μας αλλά και για να περάσουμε καλά. Λίγο κρασάκι συντροφεύει τα νόστιμα πιάτα και την καλή μας διάθεση.

Πιστεύω ότι η ημέρα μας κύλησε καταπληκτικά. Όταν έρχεται η ώρα του χωρισμού, αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε, υποσχόμενες να το επαναλάβουμε. Και είναι αληθινή αυτή η υπόσχεση και αυτή η σχέση. Και με γεμίζει. Με ολοκληρώνει.
Γυρνάω σπίτι με μια αίσθηση τελειότητας. Είμαι πολύ τυχερή και ευχαριστώ το Θεό που έχω αυτές τις κόρες.