Διαφημίσεις ή πλύση εγκεφάλου?

Παρακολουθείς αδιάφορα τηλεόραση και συγκεκριμένα βλέπεις διαφημίσεις. 

Δεν πολυπροσέχεις, κοινώς αδιαφορείς, περιμένοντας να αρχίσει η ταινία που θέλεις να δεις.

Αλλά κάτι σου τραβάει την προσοχή.

Βλέπεις έναν τυπάκο κάπως… έως πολύ… αντιπαθητικό να τριγυρνάει και να προσπαθεί να πείσει τα ατίθασα νιάτα να μην χρησιμοποιούν το κινητό τους για εφαρμογές γιατί απλούστατα θα τους τελειώσουν τα mbytes και μετά θα έρθει το χάος, η στέρηση. Γιατί χωρίς internet πώς να επιβιώσεις?

Αναρωτιέσαι τι να εννοεί ο ποιητής και ξαφνικά εμφανίζεται ο super γόης να διατυμπανίζει σε όλους πως τώρα έχουμε gbytes. Και όλα είναι πλέον τέλεια. Ωραίος, πετυχημένος και τρέχοντας μπαίνει σε ένα σκάφος με τρεις κουκλάρες.

Και σου μένει η εντύπωση ότι αυτό είναι το τέλειο. Το ιδανικό. Το σωστό. Το υπέροχο. Άρα όποιος έχει gbytes είναι πετυχημένος, άρα πρέπει και εσύ να μπεις σε αυτό το πρόγραμμα για να μην διαφέρεις από το πλήθος. Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί (δυστυχώς για σένα) πολύ, πολύ, πολύ… καλύτερα.

Και όμως εσύ που είσαι λίγο αντιδραστικός ξαφνικά αισθάνεσαι αγανάκτηση και εκνευρισμό. Εκείνο που σου έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι ότι πάλι κάποιος σε έβαλε στόχο να σε ξεγελάσει, να σε κοροϊδέψει.

Προσπαθείς να αναλύσεις αυτό που μόλις είδες και διαπιστώνεις ότι όποιος προσπαθεί να κάνει στη ζωή του κουμάντο και οικονομία θεωρείται από τον κόσμο μας, μίζερος, κακόμοιρος, αντιπαθητικός, ανθρωπάκι.

Ενώ ο Άλλος είναι τόσο cool, τόσο άνετος , τόσο τέλειος. Ακόμα δεν μπορείς να εξηγήσεις πως κάποιος τέτοιος τύπος κατόρθωσε να συγκεντρώσει  χρήματα, να αγοράσει το συγκεκριμένο σκάφος και να συντηρεί και γκόμενες, ενώ ο άλλος ο καημένος ακόμα τρέχει με τα πόδια για να πείσει τον κόσμο.

Αλλά μάλλον αυτά είναι ψιλά γράμματα. Νιώθεις ότι σε ταΐζουν κουτόχορτο και εσύ το καταπίνεις σχεδόν αμάσητο.

Αλλά ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες. Και ίσως τότε να αισθανθείς πραγματικά χορτάτος και ευτυχισμένος.