Η μεγάλη σου αδελφή!
Η αδελφή σου! Πόσο καιρό επιθυμείς να αναφερθείς σε αυτό το τόσο τρυφερό θέμα αλλά δεν τα έχεις καταφέρει.
Σε προτρέπει να το φας και μάλιστα γρήγορα. Αρνείσαι πεισματικά και ο καυγάς αρχίζει. Επεμβαίνει η γιαγιά. Με το ζόρι υπακούς και καταβροχθίζεις το απογευματινό που σου ετοίμασαν. Όχι ότι δεν ήταν αρκετά νόστιμο. Απλά ήθελες και εσύ να κάνεις την επανάστασή σου.
Αυτά τα δύο αγγελούδια σου έχουν αλλάξει την ζωή. Και αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για την αδελφή σου που σου χάρισε αυτή την ευτυχία.
Σκέψου! Γύρνα το μυαλό σου πίσω σε αναμνήσεις παλιές και προσπάθησε να γράψεις όσα θυμάσαι, όσα βρίσκονται θαμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού σου, σε ότι πιστεύεις ότι τότε αισθανόσουν.
Εσύ μικρό κοριτσάκι. Πέντε ή έξι το πολύ χρονών. Απόγευμα. Καλοκαίρι. Μόλις έχεις ξυπνήσει από τον μεσημεριανό ύπνο. Η μαμά και ο μπαμπάς στην δουλειά. Σίγουρα όχι για χόμπι. Μάλλον για επιβίωση νομίζεις.
Τρίβεις τα ματάκια σου για να φύγουν οι τσίμπλες και σηκώνεσαι νωθρά. Κοιτάς με ενδιαφέρον την μεγάλη σου αδελφή. Έξι χρόνια μεγαλύτερη είναι και όμως την αισθάνεσαι σαν δεύτερη μαμά. Σε αρπάζει στην κυριολεξία να σε πλένει και να σε ντύσει. Στο τραπέζι περιμένει μια φέτα ψωμί με κασέρι.
Εκ των υστέρων προσπαθείς να καταλάβεις και να εξηγήσεις. Παιδί ήταν και η αδελφή σου, 11 με 12 χρονών.
Βιαζόταν να τελειώσει τις υποχρεώσεις που είχαν φορτώσει στους παιδικούς της ώμους για να πάει να παίξει.
Εσύ στην εφηβεία. Δεκατεσσάρων ετών. Και εκείνη στα είκοσι. Σχεδόν ολόκληρη γυναίκα. Με τις παρέες της. Πιθανόν με κάποια σχέση ερωτική. Και εσύ εκεί. Μπάστακας. “Οι γονείς είπαν να είμαστε συνέχεια μαζί”. Της το υπενθυμίζεις σχεδόν συνέχεια. Και σίγουρα την εκνευρίζεις. Αλλά είναι για το καλό της. Για να την προσέχεις. Ήρθε η ώρα να παίξεις εσύ τον κηδεμόνα. Και μάλλον το απολαμβάνεις.
Βρίσκεσαι ήδη στην ηλικία των 17. Και εκείνη 23. Οι σχέσεις σας έχουν μάλλον εξομαλυνθεί. Γνωρίζεις πλέον τις παρέες της. Και τις ερωτικές. Και ίσως και να τις εγκρίνεις. Κυκλοφορείτε μαζί. Την καλύπτεις όποτε χρειάζεται. Μπορεί πλέον να βασιστεί επάνω σου.
Τέλειωσες τις σπουδές σου. Και εργάζεσαι. Έχεις πλέον δικό σου πορτοφόλι. Μπορείς άνετα να αγοράσεις ότι τραβάει η όρεξη σου. Αλλά τώρα έχεις ανίψια.
Δύο υπέροχα αγόρια που ειλικρινά τα λατρεύεις. Και εκεί ξοδεύεις πλέον όσα κερδίζεις. Νομίζεις ότι τους κάνεις όλα τα χατίρια. Και αντί να νιώθεις ένοχη, αισθάνεσαι απέραντη ευτυχία.
Τα χρόνια κυλούν. Έφθασες και εσύ στο σημείο να γίνεις μάνα. Και λατρεύεις τα δύο γλυκά σου κοριτσάκια και τον πατέρα τους. Είναι όλη σου η ζωή. Και νιώθεις ευλογημένη που βιώνεις τέτοια συναισθήματα.
Αλλά η σχέση με την αδελφή σου δεν αλλάζει. Αντίθετα κάθε μέρα δένεστε και περισσότερο. Γνωρίζετε σχεδόν τα πάντα η μία για την άλλη. Και μπορείτε να τα βάλετε με χιλιάδες για να φροντίσετε την ευτυχία σας. Και αισθάνεσθε δυνατές και σίγουρες και μοναδικές. Και η αγάπη αυτή είναι πολύ αξιόλογη, ακλόνητη και απέραντη.
Τελικά η καρδιά σου είναι τόσο μεγάλη. Χωράει τόσους πολλούς. Και εσύ έχεις την ευτυχία να έχεις μία τεράστια καρδιά γεμάτη από παιδιά, οικογένεια, ανίψια, αδέλφια, γονείς και φίλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια: