Που ‘σουνα καλέ εχθές που σε πήρα οκτώ φορές και δεν ήσουνα εκεί: “Είχα πάει λαϊκή!”

Ξεκίνησα να πάω μία βόλτα. Να ξεσκάσω λιγάκι βρε αδελφέ.

Οπλίστηκα λοιπόν με άνετα ρούχα και ξεκούραστα παπούτσια. Δεν ήθελα να πάω κάπου με το αυτοκίνητο, δεν με ενδιέφερε το ταξί, δεν συμπαθώ το λεωφορείο.

Βγήκα στους δρόμους λοιπόν να περπατήσω, να χαζέψω βιτρίνες γιατί  άρχισαν και οι εκπτώσεις, να ψωνίσω και κάποια πραγματάκια που χρειαζόμουν και βλέπουμε.

Ο πρωινός δροσερός αέρας μου έφτιαξε την διάθεση. Περπατούσα αργά και παρατηρούσα τους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Μερικούς τους γνώριζα και τους χαιρετούσα, άλλους τους είχα ξαναδεί αλλά μέχρι εκεί, και τους υπόλοιπους τους έβλεπα ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου και μπορεί και τελευταία. Ποιος ξέρει άλλωστε.

Στον δρόμο μου συνάντησα μία λαϊκή αγορά. Μικροπωλητές που έχουν στήσει τα υπαίθρια μαγαζάκια τους και πουλάνε τα εμπορεύματά τους.

Πάντα μου άρεζαν αυτές οι αγορές. Παρέκκλινα λοιπόν από την πορεία μου και ανακατεύθηκα με το πλήθος που ψώνιζε. Οι φωνές και η βαβούρα που επικρατούσε με συνεπήραν.

Σκέφτηκα ότι εκεί μπορείς να βρεις τα πάντα. Από φρέσκα φρούτα και λαχανικά, μέχρι ψάρια και κοτόπουλα. Αυγά και μπαχαρικά. Ελιές πράσινες, ελιές μαύρες, και ότι τραβάει η όρεξή σου. Βότανα και λουλούδια. Μαγειρικά σκεύη και λευκά είδη, ενδύματα και παπούτσια,κλπ, κλπ.

Και οι περισσότεροι αγοραστές, που στην πλειοψηφία τους είναι ηλικιωμένοι, μάλλον συνταξιούχοι, με αρκετά μεγάλα καρότσια φορτωμένα να τα σέρνουν και να παίρνουν παραμάζωμα ότι βρεθεί μπροστά τους, από σακούλες μέχρι και ανθρώπους, προσπαθώντας  να ξεπεράσουν τα εμπόδια για να φθάσουν με ασφάλεια στον προορισμό τους.

Στις άκρες οι μάλλον παράνομοι μικροπωλητές να πουλάνε τσάντες σχεδόν επώνυμες με ίσως κάποιο γραμματάκι τόσο δα να διαφέρει από τις γνήσιες και  γυαλιά ηλίου σε πολύ μα πολύ προσιτές τιμές. Επίσης αναπτήρες, φακοί και άλλα μικροαντικείμενα, με τιμές που συνήθως αρχίζουν και τελειώνουν στο ένα ευρώ, ότι και αν πάρεις, είχαν τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση και περίμεναν υπομονετικά τους πελάτες.

Ετοιμοπόλεμοι με το ένα μάτι στο δρόμο και το άλλο στο μαγαζάκι τους, έτοιμοι να την κοπανήσουν μόλις αντιληφθούν αστυνομικό αυτοκίνητο.

Σεργιάνισα, χάζεψα και σαν καλή νοικοκυρά  που πιστεύω ότι είμαι, αγόρασα φρέσκα φρούτα και ζαρζαβατικά και όχι μόνο.

Και το πιο υπέροχο που συμβαίνει στη λαϊκή είναι ότι μαζί με τα φρέσκα είδη που διαφημίζουν και σε προσκαλούν να τα αγοράσεις , τώρα σου προσφέρουν και δωρεάν πλαστικές σακούλες. Δεν χρειάζεται να κουβαλάς τις δικές σου.

Και το πώς σου το προωθούν το προϊόν τους και πόσο πολύ το απολαμβάνουν έχει μεγάλη σημασία και ειλικρινά σου φτιάχνει τη διάθεση. Την δική μου τουλάχιστον.