Η επόμενη μέρα!

Θα περάσει. Τι ήρθε και δεν πέρασε. Το λέμε, το φωνάζουμε δυνατά, περισσότερο για να το ακούσουμε οι ίδιοι και να το πιστέψουμε. Και ελπίζουμε.

Και όταν με το καλό ενημερωθούμε ότι τα καταφέραμε, ότι νικήσαμε, ότι διώξαμε τον κορονοιό, πως θα είναι τα πράγματα?

Πως θα είμαστε τότε, τι εποχή θα έχουμε? Θα έχουμε κοντά μας όλους όσους γνωρίζαμε, όσους αγαπούσαμε? Τους φίλους μας, τους συνεργάτες μας, τους συγγενείς μας?

Και πως θα είναι η πρώτη μέρα που θα βγούμε από το σπίτι χωρίς μάσκες, χωρίς αντισηπτικά, χωρίς ταυτότητα και sms ή βεβαίωση εξόδου?

Θα μπορέσει η ανακοίνωση της λήξης της καραντίνας να σβήσει τον φόβο, την καχυποψία, την επιφυλακτικότητα?

Όλα θα πάνε καλά. Ας θυμηθούμε πως ζούσαμε προ ιού. Τότε που δεν δίναμε σημασία σε απλά καθημερινά πράγματα γιατί απλούστατα, τα θεωρούσαμε δεδομένα και σίγουρα.

Οι αναμνήσεις πολλές και όμορφες κατακλύζουν το μυαλό μας και μας δίνουν κουράγιο να υπομένουμε τα δύσκολα:

Περπατάμε στους γεμάτους κόσμο δρόμους. Συναντάμε γνωστούς ανθρώπους και τρέχουμε να τους χαιρετίσουμε, να τους αγκαλιάσουμε. Να πούμε τα νέα μας. Να κανονίσουμε συναντήσεις. Δεν βιαζόμαστε να περάσουμε απέναντι για να μην χρειαστεί,  ούτε από απόσταση, να τους μιλήσουμε.

Κρατάμε στο χέρι το εισιτήριο και χωνόμαστε σε μία αίθουσα θεάτρου ή κινηματογράφου. Καθόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τον άλλον, για να δούμε αγαπημένες παραστάσεις. Αν ακούμε κάποιον να βήχει δίπλα μας, δεν ανησυχούμε. Δεν χρειάζεται να τρέχουμε αλαφιασμένοι μακριά.

Είμαστε σε ένα εστιατόριο με κόσμο γύρω μας. Παραγγέλνουμε και τρώμε χαρούμενοι και με όρεξη, πίνοντας το κρασί μας. Δεν μας νοιάζει αν κάποιος φτερνίστηκε παραδίπλα ή αν τα σκεύη είναι αποστειρωμένα.

Ο καφές, αγαπημένη συνήθεια και καθημερινή ρουτίνα, μας συντροφεύει σχεδόν καθημερινά στα όμορφα bistro που συναντάμε τους φίλους μας.

Στριμωχνόμαστε για να παρακολουθήσουμε την συναυλία του αγαπημένου μας τραγουδιστή και αγκαλιαζόμαστε με όλους, γνωστούς και άγνωστους, από χαρά και ευτυχία.

Οι βόλτες στην παραλία είναι γεμάτες ενθουσιασμό και το χαμόγελο διαγράφεται τεράστιο σε κάθε κίνηση μας, σε κάθε κουβέντα μας.

Οι εκδρομές, οι εξορμήσεις, μας ταξιδεύουν σε μέρη μακρινά και πανέμορφα, ανάμεσα σε φανταστικά τοπία και μαγευτικές διαδρομές.

Οι διακοπές προγραμματίζονται και μας γεμίζουν χαρά αλλά και ανυπομονησία.

Όταν όλα τελειώσουν, ίσως για λίγο καιρό να μας κυνηγά μία καχυποψία, ένας φόβος αλλά στο χέρι μας είναι να τον διώξουμε και να συνεχίσουμε την ζωή μας, γεμάτοι αισιοδοξία και ενθουσιασμό.

Τώρα γνωρίζουμε ότι όσα, για ένα πολύ μεγάλο διάστημα δυστυχώς, στερηθήκαμε λόγω περιορισμού και καραντίνας, είναι πολύ πολύτιμα και σημαντικά. Πρέπει να τα ζούμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας. Και επιβάλλεται να μην κάνουμε εκπτώσεις στην ποιότητα και στον τρόπο ζωής μας.