Ανάγκη, συναίσθημα ή συνήθεια?

Πως ορίζουμε τη φιλία? Είναι μία κοινωνική ανάγκη, είναι ένα συναίσθημα ή μήπως είναι μία συνήθεια? 

Η επιθυμία μας να έχουμε κοντά μας κάποιον άνθρωπο να μας ακούει.

Να λέμε τα εσώψυχά μας, τους καημούς μας, τις σκέψεις μας και να μην ντρεπόμαστε, να μην διστάζουμε, να μην μετανιώνουμε. 

Πόσο εύκολο είναι όμως στη σημερινή εποχή να υπάρχει μία φιλία αγνή και αληθινή?

Από τι εξαρτάται η διάρκεια και η αντοχή της?

Πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε τους νέους ανθρώπους που εισέρχονται στην ζωή μας και να τους βάλουμε στην καρδιά μας και στην ψυχή μας?

Οι φιλίες για να κρατήσουν πρέπει να δοκιμαστούν.

Στον χρόνο, στις συγκυρίες, στις άσχημες  στιγμές.

Όταν είσαι καλά και ευτυχισμένος πολλοί είναι δίπλα σου και μοιράζονται τη χαρά σου.

Όταν όμως πέφτεις στα πατώματα για ένα χωρισμό, για μια οικονομική καταστροφή, για μια απώλεια δικού σου ανθρώπου, ελάχιστοι στέκονται πλάι σου.

Τότε ίσως κάποιοι μπορεί να σου δώσουν το χέρι τους για να σηκωθείς, για να ξανασταθείς στα πόδια σου ή και μπορεί να κυλιστούν μαζί σου για να νιώσεις καλά.

Ανάμεσα σε αυτούς, θα βρεις τους αληθινούς φίλους.  

Και αν είσαι τυχερός και τους ανακαλύψεις, κράτησέ τους για πάντα κοντά σου.