Μία δύσκολη μέρα!

Όταν αισθάνεσαι ότι η ημέρα είναι απαίσια, όταν ακούς συνέχεια δυσάρεστα πράγματα, όταν η διάθεσή σου σέρνεται στο πάτωμα και δεν κάνεις καν την κίνηση να σκύψεις και να την μαζέψεις, τότε μάλλον τα πράγματα είναι σοβαρά.

Πως μπορείς να το αντιμετωπίσεις? Απλούστατα δεν μπορείς. Και δεν θέλεις εδώ που τα λέμε.

Ok είσαι αισιόδοξος άνθρωπος, εντάξει σκέφτεσαι θετικά, σίγουρα βλέπεις μισογεμάτο το ποτήρι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είσαι σκεπτόμενο άτομο, ότι δεν επηρεάζεσαι, ότι δεν μαυρίζει και η δική σου η ψυχή.

Και τότε κάτι τέτοιες στιγμές απλά θέλεις να μην κάνεις απολύτως τίποτα. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να χώνεσαι και να κρύβεσαι στο κρεβάτι ή απλά να το αλλάζεις που και που με τον καναπέ.

Ίσως σε βοηθήσουν και κάποια δάκρυα. Που θα κυλήσουν βουβά στα μάγουλά σου, και θα μουσκέψουν το μαξιλάρι σου.

Πίστεψέ το, είναι και αυτός ένας τρόπος λύτρωσης και βοηθάει. Ίσως μετά νιώσεις πιο ξελαφρωμένος και μπορείς να σκεφτείς πιο καθαρά, για να μπορέσεις να βρεις την λύση στο πρόβλημα που σε απασχολεί.

Αν καταφέρεις να μιλήσεις και σε κάποιον δικό σου άνθρωπο, μπορεί να σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα με μια διαφορετική σκοπιά και να αισθανθείς πιο δυνατός, περισσότερο σίγουρος και γενικώς καλύτερα.

Μπορεί…. Κανείς δεν γνωρίζει…  Απλά όλοι προσπαθούμε. Γιατί…. Γιατί έτσι είμαστε πλασμένοι. Να πέφτουμε, να χτυπάμε, να επουλώνουμε τις πληγές, να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε.

Αλλά  πάντα να θυμάσαι: "Είναι μία άσχημη μέρα, όχι μια άσχημη ζωή"