Μεγαλώνοντας!

Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις. Αισθάνεσαι ότι η ζωή τρέχει και εσύ δεν προλαβαίνεις να την ακολουθήσεις.

Αναρωτιέσαι πότε έφθασες σε αυτήν την ηλικία χωρίς να το συνειδητοποιήσεις και σε πιάνει ένα είδος πανικού.

Προσπαθώντας να αναπολήσεις κάποιες παλιές στιγμές, θυμάσαι τον εαυτό σου συνέχεια σε ένα καθημερινό τρέξιμο. Να τα προλάβεις όλα. Να τους ευχαριστήσεις όλους. Να ανταποκριθείς στα πάντα. Γρήγορη, ανεξάντλητη, δραστήρια, δυναμική.

Και ξαφνικά ένα πρωί καθώς κοιτάζεσαι όπως πάντα γρήγορα στον καθρέπτη, δεν αναγνωρίζεις την σημερινή εικόνα σου.

Σταματάς και παρατηρείς ξαφνιασμένη. Που πήγε εκείνο το γλυκό κορίτσι με το ζεστό χαμόγελο και τα μακριά πλούσια μαλλιά?

Βλέπεις μπροστά σου μία ώριμη γυναίκα μιας κάποιας ηλικίας με αρκετές λευκές τρίχες στα μαλλιά, ρυτίδες στα μάτια και στα χείλη, επιπλέον κιλά στο κάποτε καλλίγραμμο κορμί και βλέμμα θαμπό, άτονο.

Σου φαίνεται σαν ξένη. Δεν είσαι εσύ. Δεν μπορεί να είσαι εσύ. Στην μνήμη σου υπάρχει ένα άλλο είδωλο τελείως διαφορετικό.

Σκέφτεσαι ότι αν ανήκες σε κάποιον άλλον κύκλο, ίσως και να είχες ήδη παρέμβει με κάποιο botox, κάποιο υαλουρονικό, ένα τραβηγματάκι τέλος πάντων βρε αδελφέ. Είναι ωστόσο μία άποψη που δεν την συμμερίζεσαι και δεν σε ενδιαφέρει κιόλας.

Αλλά δυστυχώς, η αλήθεια πονάει… Όμως πρέπει να την δεχθείς. Όσο νωρίτερα, τόσο το καλύτερο. Γιατί ευτυχώς η ζωή δεν σταματάει όταν εσύ γερνάς. Συνεχίζεται με την ίδια ένταση και σχεδόν όμοιο ρυθμό.

Μην την αφήσεις να σε προσπεράσει. Έχεις να προσφέρεις πολλά ακόμα. Και αυτό θα το διαπιστώσεις όταν αντικρύσεις τα μάτια των δικών σου ανθρώπων και αισθανθείς στην καρδιά σου την ζεστασιά από την αγάπη τους.

Από τον σύντροφό σου, δίπλα σου στα τόσα χρόνια στα όμορφα αλλά και στα άσχημα της κοινής ζωής σας, από τα παιδιά σου που βλέποντάς τα παίρνεις ζωή

και φυσικά από τα εγγόνια σου που όταν τρέχουν στην αγκαλιά σου και τα κρατάς φιλώντας τα, νιώθεις πως έχεις κερδίσει όλον τον κόσμο δικό σου.

Στιγμές όμορφες, υπέροχες, μοναδικές που έχουν την μεγαλύτερη δύναμη να σε κάνουν να αισθάνεσαι ευτυχισμένη και γεμάτη. Από όμορφα συναισθήματα, από πάθος για ζωή!!!

Αυτό άλλωστε δεν είναι η ευτυχία? Να αγαπάς και να αγαπιέσαι?